اگر قبلا یکی از اعضای خانواده تان دچار افسردگی شده است، شما جزو افراد در معرض خطر خواهید بود، اما این به آن معنا نیست که شما حتما دچار افسردگی خواهید شد.
1- تشخیص افسردگی در مردان مشکل است.
یک پزشک نمی‌تواند به راحتی افسردگی یک مرد را تشخیص دهد، زیرا مردان کمتر از زنان، راجع به احساسات خود صحبت می‌کنند و حتی برخی مردان افسرده، غمگینی و ناراحتی خود را نشان نمی‌دهند. مردان افسرده ممکن است تحریک پذیر، عصبی یا بی قرار باشند. آنها ممکن است به طور غیر معمول پول خرج کنند. مردان افسرده برای مقابله با افسردگی ممکن است رفتارهای بی‌پروا داشته باشند، الکل بنوشند و یا از مواد مخدر استفاده کنند.
2- هر کسی می‌تواند افسرده شود.
شاعر یا فوتبالیست، فرد خجالتی یا اجتماعی و به طور کلی هر کس در هر قوم و نژاد می‌تواند به افسردگی دچار شود. زنان دو برابر مردان دچار افسردگی می‌شوند، اما زنان بیشتر دنبال درمان این بیماری هستند. اغلب، افسردگی در اواخر نوجوانی و یا سن 20 سالگی ظاهر می‌شود، اما این بیماری در هر سن دیگری هم می‌تواند ایجاد شود. تجارب سخت زندگی، می‌تواند باعث افسردگی و یا تشدید آن شود.
3- افسردگی می‌تواند خود را پنهان کند.
افسردگی می‌تواند به تدریج علائم خود را نشان دهد و این باعث تشخیص دیررس آن می‌شود. نوعی از افسردگی به نام دیس تایمیا می‌تواند سال‌ها به عنوان یک بیماری مزمن باقی بماند. این نوع افسردگی باعث تضعیف وضعیت شغلی و روابط اجتماعی شما می‌شود. افسردگی می‌تواند شدید باشد و فرد قادر به انجام کارهایش نباشد.
4- سابقه خانوادگی موثر نیست.
اگر قبلا یکی از اعضای خانواده تان دچار افسردگی شده است، شما جزو افراد در معرض خطر خواهید بود، اما این به آن معنا نیست که شما حتما دچار افسردگی خواهید شد. افرادی که دارای سابقه خانوادگی ابتلا به افسردگی هستند؛ علائم اولیه افسردگی را می‌شناسند و به همین خاطر روش‌های کاهش استرس را می‌آموزند، ورزش می‌کنند، با مشاور مشورت می‌کنند و درمان‌های حرفه‌ای را به کار می‌بندند تا دچار افسردگی نشوند. برخی وقایع زندگی باعث ناراحتی و ناامیدی می‌شوند، اما این علائم بیماری افسردگی نمی‌باشد.
5- افسردگی شبیه زوال عقل است.
در افراد مسن، افسردگی می‌تواند باعث مشکلات حافظه، گیجی و در برخی موارد هذیان شود. پزشکان ممکن است این علائم را با علائم دیوانگی و یا مشکلات ناشی از افزایش سن اشتباه کنند. روان درمانی برای افرادی که از دارو استفاده نمی‌کنند یا قادر به استفاده از دارو نیستند، بسیار موفقیت‌آمیز است.
6- افکار مثبت ممکن است به درمان افسردگی کمک کند.
این روش درمان به نام درمان شناختی- رفتاری نامیده می‌شود. در این روش، افراد راه‌های جدید تفکر و رفتار را می‌آموزند و افکار خوش بینانه و روحیه مثبت جایگزین منفی‌ها می‌شود. این روش درمان را می‌شود بدون تجویز دارو یا با دارو استفاده کرد.
7- ورزش کردن یک درمان خوب برای افسردگی است.
مطالعات نشان داده است که ورزش کردن منظم با شدت متوسط می‌تواند باعث بهبودی علائم افسردگی شود. ورزش کردن با یک گروه یا با دوستان می‌تواند باعث بهبود روابط اجتماعی و خلق‌وخوی فرد شود.
8- احساس غمگینی همیشه علامت افسردگی نیست.
برخی وقایع زندگی باعث ناراحتی و ناامیدی می‌شوند، اما این علائم بیماری افسردگی نیست. پس از مرگ یکی از نزدیکان، طلاق، از دست دادن شغل و یا بروز یک بیماری، احساس غمگینی امری طبیعی است. اما اگر این غمگینی مدت‌های طولانی ادامه داشت، نیاز به درمان دارید.
9- ناامیدی نسبت به روزهای بهتر، در افسردگی وجود دارد.
افراد افسرده هیچ امیدی برای زندگی بهتر ندارند. این ناامیدی، علامتی از بیماری افسردگی است. با درمان؛ افکار مثبت به تدریج جایگزین افکار منفی آنان می‌شود و نیز خواب، اشتها و خلق و خوی آنها بهتر می‌شود. افراد افسرده‌ای که با روان شناس صحبت می‌کنند، برای مقابله با تنش‌ها و استرس ها، مهارت‌هایی را یاد می‌گیرند.